These boots are made for walking

Sinds een paar jaar volg ik mijn cholesterol op, ttz: laat ik die af en toe meten. Vroeger daar nogal wat tantes en nonkels over bezig gehoord, dus het zit in de familie. En aangezien ik zelf graag eet: beter maar in het oog houden.

Van de eerste keer dat ik het liet meten was het al meteen prijs: de grenswaarde is 190, en ik had iets tussen 230 en 240. Te hoog dus, maar dat verbaasde me toen niet, ik was namelijk net terug uit het buitenland – consulting in Luxemburg en Nederland, met bijhorend restaurant-, kantine- en hotelbezoek. Te hoog, maar ook weer niet zo hoog dat onmiddellijk medicatie nodig was. ‘Beetje op letten’, was het advies van mijn huisarts. Als ik mij goed herinner was het bij de volgende meeting hetzelfde – iets in de range van 230. En ook het advies hetzelfde: beetje op letten. Ook al antwoordde ik ‘ik let er al een beetje op’, dan kwam de repliek ‘nog een beetje beter op letten dan’.

Soit, eind 2009 zelf wat meer gaan letten op wat ik at – want ook de weegschaal liet zich niet altijd onbetuigd – met beterschap in januari 2010: cholesterol-waarde van 209. Dus een stuk beter. Alleen: nog te hoog.

Tot ik mei dit jaar opnieuw liet testen: 275. Nochtans zelden frituur (het is ten huize hier met de kalender: eens om de drie weken – een eigen frietketel hebben we niet eens), en voor de rest ook geen uitspattingen – zelden desserts en zo. Mja, heb wel een ijsmachine (hoewel niet al te vaak gebruikt), en had ik zelf wel paar dingen geprobeerd de weken ervoor. En in het weekend af en toe een goed bier (in de zin van: Leffe 9 of tripel, tripel karmeliet, keizer karel). Maar toch: ik hou snoep, cake, chips en dergelijke vrij ver van mij – ook bijvoorbeeld bij verjaardagen op het werk… Ook weinig tot geen suikerhoudende frisdranken. Het enige waar ik niet aan wilde raken was chocolade (af en toe een ‘latje’ voor het slapengaan), kaas (op de boterham en in gerechten) en choco.

Maar bon, 275 is echt wel hoog, dus toch het dieet van de dokter beginnen volgen. Eigenlijk met de overtuiging dat het er niet toe doet: het zit in de familie, we gebruiken voornamelijk olijfolie enz enz… Maar met het idee dat de enige manier om te bewijzen dat het niet werkt, het toch strikt volgen is, mijn beste beentje voorgezet. Het is uiteindelijk maar voor drie maand, dus beetje mijn best doen moet wel lukken. Wel met achterliggende gedachte: stel dat ik het wel moet blijven volgen – de rest van mijn dagen – nu niet gaan overdrijven en zorgen dat het sustainable is…

De nieuwe bloedafname is pas over drie weken, maar vrees dat ik toch al een beetje moet bijdraaien. Als het toch niks uitmaakt, want familiaal, en ik lette ervoor al op mijn voeding… is het moeilijk te verklaren dat ik ondertussen toch al 6 – 7 kilo lichter ben geworden 🙂

(originally posted: 24-07-2011 20:32)

Kort samengevat: totaal overroepen.

Ik ga ook niet beweren dat het bar- en barslecht is, maar de hype is totaal misplaats. Zelf in zijn genre, page-turners, is het geen hoogvlieger. Al klassieke ingrediënten zitten er ook in, beetje who-dunnit (in het eerste boek dan toch), een succesvol hoofdpersonages, wat romances, verschillende verhaallijnen (met snelle omschakelingen)… the usual suspects.

Het enige dat er wat uitspringt: de dikte van de boeken, en het a-typsiche hoofdpersonage van Lisbeth Salander – niet mooi & succesvol, maar eerder autistisch.

En dan zijn we meteen ook aan de ongeloofwaardigheid belandt: niet alleen dat ze toevallig een super-superhacker is en letterlijk met een zakcomputer ongeveer in om het even welke computer of netwerk kan inbreken, zonder enige normale scholing spreekt ze ook verschillende talen – met de nodige buitenlandse accenten waar nodig. Bovendien overleeft ze zonder veel problemen begraven te worden met een kogel in haar hersenen – ze houdt er zelfs niks aan over. Niet de enige keer dat het totaal ongeloofwaardig wordt (maar de schrijver lijkt zich in een situatie te hebben geduwd waar hij een deus ex machina nodig heeft): op het einde van het eerste boek gaat ze plotseling met vermommingen aan de slag, reist naar het buitenland, laat zich door vreemdelingen bepotelen, om de antagonist via een bank hold-up de afgrond in te duwen. Maar bon, ze moet voldoende cash hebben voor de rest van het verhaal…

En als dat nog niet genoeg is, hebben we nog: een overgelopen Russische superspion, een uitzonderlijk sterke slechterik, die dan ook nog eens ongevoelig is voor pijn, een geheime dienst binnen de geheime dienst, corrupte advocaten, perslekkende gefrustreerde agenten – als tegenpartij. De protagonisten zijn succesvol, mooi, en rijk.

Geeuw.

Bovendien is de vertaling ook nog eens erg Hollands en gewoon slecht: als Blomkvist ergens in een godverlaten plattelandsdorp de tijd moet doden, gaat hij een brood bal eten. Jemig!

Om het nog eens over het genre te hebben: er zitten ook technische fouten in. Het is gebruikelijk voor page turners om erg kort hoofdstukken te hebben, om snel van verhaallijn naar verhaallijn te kunnen springen. Larsson doet dit niet, laat zijn hoofdstukken lang. Maar daardoor verspringt het vertelstandpunt van de ene paragraaf naar de andere paragraaf van personage. Dat is geen literatuur meer, maar het niveau van een stationsroman.

Al bij al vind ik dan pakweg de Da Vinci Code of Angels & Demons beter. Ook alle cliches van het genre, ook vergezocht, maar nog meer vaart, en je leert af en toe nog eens iets bij.

Wil je een spannend en goed boek, lees dan pakweg Verborgen geschiedenis (D. Tart) of het Goud van de Waarheid (I. Pearce).

(originally posted: 21-10-2010 19:47)

Facturatie had een tijdje geduurd (mij hoor je niet klagen), maar is vlot en correct verlopen.

Het vervangen van de meter daarentegen. Had beter niks gezegd in de trant van ‘als Infrax beetje wil meewerken’. Heb al een aantal keren gebeld, maar geraak geen stap verder. Zal beter om de dag of zoiets beginnen bellen, want zo geraak ik er niet. En feitelijk: aangezien ik al meer dan 700 kWh heb geproduceerd met een meter die niet achteruit kan draaien, heb ik al behoorlijk wat geld verloren.

Ze stalken, door om de dag (of desnoods elke dag) te bellen, en hopen dat het wat uitmaakt.

(originally posted: 26-09-2010 20:35)

Absoluut een van mijn favoriete schrijvers… Leuk boek, leest vlot. Veel verhalen-binnen-het verhaal – die af en toe voor leuke plotwendingen zorgen – zorgvuldig getypeerde personages. Het gaat over relaties tussen mensen, hoe we elkaar na jaren toch helemaal niet blijken te kennen, hoe we relaties/mensen verkeerd kunnen inschatten, en tot wat dat kan leiden… Het einde is weliswaar wat verrassend, maar voelt tegelijk erg goedkoop aan. Alsof er snel een eind aan moest gebreid worden. [Zou wel letterlijk zo kunnen zijn: hij heeft het geschreven al writer-in-residence, in België, godbetert. Wie weet wou hij het kost wat kost tegen het eind van het verblijf afhebben, en is dit het resultaat.]

Een aanrader, al is het er niet een die je vol vuur gaat verdedigen. Maar als ik vergelijk met andere van zijn boeken, blijf ik gedeeltelijk toch op mijn honger zitten. Wat veel van zijn boeken zo aantrekkelijk maakt, is hoe hij met weinig woorden heel precies een tijdsbeeld, een gevoel van een bepaalde periode kan schetsten (Rotters club, Inner Circle, De regen voor hij valt). Dat mis ik hier een beetje – of het moest zijn dat ik het pas over een aantal jaar zal kunnen herkennen.

(originally posted: 26-09-2010 19:13)

Variaties
op een thema, door kroll (voor Le Soir).
(originally posted: 21-08-2010 07:58)

Lijkt me een leuke bezigheid, time lapse fotografie.
Toch maar een echte spiegelreflexcamera aanschaffen? Eens zien wat er
op Ebay te rapen valt, tegenwoordig. Anders is het wachten tot ik de
lotto win 😉
(originally posted: 18-08-2010 20:12)

Bleek uiteindelijk dezelfde
keurder te zijn die ook al de elektrische installatie had
goedgekeurd. Mah bon, sinds vrijdag zijn we dus officieel ‘live’. Als
Infrax nu ook nog eens zo goed wil zijn onze meter te komen vervangen
door een terugdraaiend exemplaar, is het installatiegewijs volledig
in orde.

Rest nog de papierwinkel… Maar eens contact opnemen
met Aquasolar. Normaal is dat voor hun rekening, maar heb zo het
gevoel dat ik dat evengoed zelf kan – paar formuliertjes invullen,
that’s it.

(originally posted: 18-08-2010 20:08)

Om 8u30 waren de dakwerkers hier, tegen de middag waren
ze al rond – gelukkig, het begon te regenen op dat moment.
Electricien kwam wat later, en had ook wat meer werk… maar tegen
een uur of 16 was hij ook klaar.

En het ziet er goed uit. Kabels zijn ook zeer proper
weggewerkt, op een manier waar ik nog niet eens van had gehoord:
langs de spouw aan de voorkant van het huis tot op zolder, dwars over
de zolder naar het onderdak aan de andere kant. Proper, alleszins.

Foto’s van de installatie volgen nog, de opbrengst kan
je hier al volgen: [link removed – subiste was hacked]

Hopelijk volgt de keuring nu ook snel, en wordt de
meter snel vervangen (de huidige draait niet achteruit)…

(originally posted: 04-08-2010 20:25)